Język angielski – nauka czy zabawa?

Naukę języka obcego można zacząć w każdym wieku, jednakże najlepiej zrobić to już na etapie przedszkolnym. Przemawia za tym fakt, że:

– umysły dzieci są niezwykle chłonne, najmłodsi bardzo szybko się uczą, szybko i naturalnie opanowują wymowę i poprawny akcent dzięki plastyczności organów wymowy

– dzieci w tym wieku charakteryzują się znakomitą pamięcią mechaniczną, dobrym słuchem i łatwością powtarzania ze słuchu

– są ufne i aktywne, szybko przystosowują się do nowych sytuacji, działają spontanicznie i chętnie podejmują ryzyko, a także zazwyczaj nie posiadają lęku przed mówieniem, co sprawia, że uczą się znacznie łatwiej niż dorośli

– w trakcie zajęć ćwiczą pamięć i wyrabiają spostrzegawczość, poszerzają percepcję i kształcą myślenie abstrakcyjne

– nauka języka obcego wpływa na przyspieszenie ich rozwoju intelektualnego i przyczynia się do wzbogacenia inteligencji w różnych dziedzinach

– dzieci znające języki obce mogą być lepiej przygotowane do przyszłej systematycznej nauki języka obcego oraz znacznie łatwiej sprostają przyszłym wymaganiom w szkole.

Na czym polega nauka języka obcego w tym wieku?

Nauczanie języka angielskiego na etapie przedszkolnym nie jest systematycznym nauczaniem w pełnym tego słowa znaczeniu. Nauka ma być zabawą i przyjemnością, stąd też dominującą formą będzie właśnie zabawa. Oznacza to, że najmłodsi uczyć się będą głównie poprzez zabawy z dźwiękami – piosenki, łamigłówki, rymowanki, wiersze, opowiadania oraz poprzez nawiązywanie komunikacji werbalnej – odgrywanie scenek, wydawanie poleceń, zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi w języku angielskim. Podczas takich ćwiczeń dzieci osłuchują się z językiem obcym, próbują naśladować dźwięki.

Efekt tej nauki często nie jest widoczny na zewnątrz. Maluchy szybko zapominają co robiły na zajęciach. Więcej się uczą, niż potrafią pokazać. Dlatego też nauki języka obcego nie powinno się przeliczać na to ile dziecko nauczyło się nowych słówek. Wiersz, piosenkę, którą dziecko słyszało na zajęciach, dziecko może zechcieć zaśpiewać dopiero po kilku miesiącach. Sens w tak wczesnej nauce polega bardziej na „wyczuleniu” dziecka na nowe języki, dzięki czemu będzie się szybciej i skuteczniej uczyło ich w późniejszym wieku.

Metody i techniki stosowane w nauczaniu języka angielskiego

• Metoda TPR – metoda reagowania całym ciałem

To wydawanie przez nauczyciela prostych poleceń w języku angielskim, demonstrowanych przez niego odpowiednim ruchem. Dzieci uczą się poprzez bezpośrednie doświadczanie – naśladując konkretne zachowania i wykonując polecenia nauczyciela. Nie wymaga się od dzieci powtarzania poleceń. Kiedy są one gotowe do mówienia, przejmują rolę nauczyciela i same wydają polecenia rówieśnikom.

• Metoda audiolingwalna

Praca tą metodą odbywa się w sposób mechaniczny poprzez wielokrotne powtarzanie, zapamiętywanie i utrwalanie ćwiczonego materiału. Ćwicząc struktury językowe wykorzystuje się piosenki, rymowanki oraz odgrywanie scenek.

• Metoda oparta na opowiadaniu historyjek – Storytelling

Polega na prezentowaniu dzieciom historyjki, w której poruszane są zagadnienia dotyczące różnorodnych sytuacji, z którymi dzieci spotykają w codziennym życiu. Opowiadanie dzieciom historyjek jest skutecznym sposobem przekazywania nowych informacji, wzbogaca obraz świata dziecka, uczy nowego słownictwa i poprawnych struktur gramatycznych. Metoda ta wykorzystuje również elementy dramy – dzieci są bohaterami i odgrywają różne role w scenkach.

• Piosenki i rymowanki

Są to techniki, które służą prezentacji nowego materiału, ćwiczeniu nowych struktur językowych, słownictwa, wymowy. Melodia i ruch wiążący się z wieloma piosenkami ułatwia zapamiętywanie nowych wyrazów i zwrotów.

• Zagadki

Zagadki mogą być słowne, ruchowe i obrazkowe. Motywują dzieci do uważnego słuchania i wychwytywania znaczących informacji, sprzyjają zapamiętywaniu nowego słownictwa.

• Gry i zabawy

Zapewniają autentyczny kontekst językowy, dają możliwość współzawodnictwa, uczą przestrzegania reguł, oczekiwania na swoją kolej, a także umiejętności przegrywania. Najczęściej wykorzystywane są: zabawy ruchowe, zgadywanki oraz gry zachęcające do mówienia.

Pamiętajmy, że dzieci są zdolne do nauczenia się każdego zasłyszanego języka, jeśli tylko znajdzie się motywację i zachętę. Najmłodsi posiadają naturalną ciekawość świata i chęć do nauki, co warto wykorzystać zachęcając je do poznawania obcego języka. Stwarzajmy więc dzieciom warunki do jak najczęstszego używania tego języka – nie zmuszajmy, ale jak najczęściej zachęcajmy – bawmy się i śpiewajmy ze swoją pociechą po angielsku, mając na uwadze, by proponowane przez nas formy dawały dzieciom radość i satysfakcję.

Literatura:

Komorowska H.: Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2005.

Chauvel D. i in.: Język angielski w przedszkolu i szkole podstawowej, Warszawa 2003.